De eerste 3 weken

15 December. Morgen vertrekken we terug. Terug naar het koude België. Het zal pijn doen, want hier is het vandaag  iets meer dan 20 graden en volle zon. Alle deuren staan hier open om de warmte binnen te laten.

We zijn hier nu drie weken geleden toegekomen en het waren fantastische weken. We genieten.

Ons huis

We huren een groot huis van een Amerikaans koppel. Op Thanksgiving hebben we hen ontmoet en samen een aangename avond gehad in een lokale taverne met live Griekse muziek. Een zalige start.

Het huis heeft de basis aan meubelen. Er zijn 3 (!) dubbele bedden met matrassen en kussens, ingemaakte kleerkasten, een volledig geïnstalleerde keuken, een wasmachine, terrastafeltje met stoelen,…

Els bracht een shoppinglijstje mee voor Ikea, en dat was ook het eerste wat ik deed, naar Ikea, vlakbij de luchthaven. Bart pikte Els daar op. Een auto vol met praktische dingen : snijplanken, ovenkommen, bestek, borden,…. Richting de Mani! Nu is het voor echt. Een zalig gevoel.

De volgende dagen hielden we ons bezig met het huis proper maken en inrichten. Dozen uitpakken, naar de supermarkt,…. De gewone dingen des levens, maar op een andere plek.

Het weer

’s Morgens de luiken open en genieten van het uitzicht. De ene dag al wat zonniger dan de andere. De voorbije weken was het zeer wisselvallig weer. Soms hevige windstoten en stevige buien, dikwijls bewolkt maar ook dikwijls een dag of een paar uur felle zon.

Helaas is de kerstmarkt waar ik zou staan én een kinderworkshop begeleiden uitgesteld door het slechte weer. De kerstmarkt zou gewoon op straat doorgaan, niets overdekt. Maar de weergoden waren ons niet goedgezind. Op zaterdag werd beslist om de ‘Christmas bazaar’ gewoon een week uit te stellen. Dus nu zondag. Helaas kan ik er dan niet bij zijn. Maar we vonden een Nederlandse dame, Ilse, die met veel plezier de kinderworkshop zal overnemen. De voorspellingen zijn alvast beter: 21 graden en zon.

In de tuin groeit en bloeit alles. Daar gaan we nog ons werk aan hebben in januari, als we terug zijn. De combinatie van buien en zon maakt dat het hier heel groen is momenteel. En veel bloemen. En bijna rijpe appelsienen!

We genieten ook van enkele wonderlijke zonsondergangen. Zou dit ooit gaan vervelen?

Ons dagritme

Bart werkt. Els niet.

Dus door zijn werkritme worden onze weekdagen bepaald. ’s Middags samen lunchen op het terrasje boven. Aan zijn kantoorruimte. Daar is het meeste zon én het mooiste uitzicht.

Els doet wat van alles : installeren, opruimen, poetsen, boodschappen, online Ikea bestelling doen, kleien (ja! Ik begon terug), naar de yoga les, een namiddag kerstmarkt voorbereiden met Gitte, kerstdecoratie maken voor de kerstmarkt, een namiddag met Ilse voor de kinderworkshop, uitgebreid gaan ontbijten in taverne met Lee en Tony,… en ’s avonds is haar kaars meestal uit en kijkt ze wat tv (Belgische, via internet) en haakt ze natuurlijk. Ze zal zich niet gauw vervelen!

Ons sociaal leven

Op de drie weken, en natuurlijk ook daarvoor toen we op ‘vakantie’ of ‘prospectie’ kwamen in de regio hebben we al heel wat contacten opgebouwd. Er wonen hier veel “expats” in de regio. Heel veel buitenlanders. Voornamelijk Britten, maar ook Duitsers, Nederlanders,… en één koppel andere Vlamingen. Het klikt wel met Gitte en Johan!

Onze buren zijn Nederlanders. Af en toe doen we een babbeltje in de tuin met Frans.

Els ging naar de yogales en ontmoette daar een fijne Britse dame, Linda. Gisteravond hebben we met onze mannen erbij een avondje iets gaan drinken.

Er bestaat een groep – Parea Sti Mani – die wekelijks (niet in de zomer) wandelingen organiseert hier in de regio. Bart ging mee vorig weekend, en ook hier kwamen weer contacten uit van mensen die we later nog willen ontmoeten.

Voorlopig gaat alles goed dus. Rozengeur en maneschijn. Maar vooral genieten van de zon en het licht!