Maand: december 2022

15 December. Morgen vertrekken we terug. Terug naar het koude België. Het zal pijn doen, want hier is het vandaag  iets meer dan 20 graden en volle zon. Alle deuren staan hier open om de warmte binnen te laten.

We zijn hier nu drie weken geleden toegekomen en het waren fantastische weken. We genieten.

Ons huis

We huren een groot huis van een Amerikaans koppel. Op Thanksgiving hebben we hen ontmoet en samen een aangename avond gehad in een lokale taverne met live Griekse muziek. Een zalige start.

Het huis heeft de basis aan meubelen. Er zijn 3 (!) dubbele bedden met matrassen en kussens, ingemaakte kleerkasten, een volledig geïnstalleerde keuken, een wasmachine, terrastafeltje met stoelen,…

Els bracht een shoppinglijstje mee voor Ikea, en dat was ook het eerste wat ik deed, naar Ikea, vlakbij de luchthaven. Bart pikte Els daar op. Een auto vol met praktische dingen : snijplanken, ovenkommen, bestek, borden,…. Richting de Mani! Nu is het voor echt. Een zalig gevoel.

De volgende dagen hielden we ons bezig met het huis proper maken en inrichten. Dozen uitpakken, naar de supermarkt,…. De gewone dingen des levens, maar op een andere plek.

Het weer

’s Morgens de luiken open en genieten van het uitzicht. De ene dag al wat zonniger dan de andere. De voorbije weken was het zeer wisselvallig weer. Soms hevige windstoten en stevige buien, dikwijls bewolkt maar ook dikwijls een dag of een paar uur felle zon.

Helaas is de kerstmarkt waar ik zou staan én een kinderworkshop begeleiden uitgesteld door het slechte weer. De kerstmarkt zou gewoon op straat doorgaan, niets overdekt. Maar de weergoden waren ons niet goedgezind. Op zaterdag werd beslist om de ‘Christmas bazaar’ gewoon een week uit te stellen. Dus nu zondag. Helaas kan ik er dan niet bij zijn. Maar we vonden een Nederlandse dame, Ilse, die met veel plezier de kinderworkshop zal overnemen. De voorspellingen zijn alvast beter: 21 graden en zon.

In de tuin groeit en bloeit alles. Daar gaan we nog ons werk aan hebben in januari, als we terug zijn. De combinatie van buien en zon maakt dat het hier heel groen is momenteel. En veel bloemen. En bijna rijpe appelsienen!

We genieten ook van enkele wonderlijke zonsondergangen. Zou dit ooit gaan vervelen?

Ons dagritme

Bart werkt. Els niet.

Dus door zijn werkritme worden onze weekdagen bepaald. ’s Middags samen lunchen op het terrasje boven. Aan zijn kantoorruimte. Daar is het meeste zon én het mooiste uitzicht.

Els doet wat van alles : installeren, opruimen, poetsen, boodschappen, online Ikea bestelling doen, kleien (ja! Ik begon terug), naar de yoga les, een namiddag kerstmarkt voorbereiden met Gitte, kerstdecoratie maken voor de kerstmarkt, een namiddag met Ilse voor de kinderworkshop, uitgebreid gaan ontbijten in taverne met Lee en Tony,… en ’s avonds is haar kaars meestal uit en kijkt ze wat tv (Belgische, via internet) en haakt ze natuurlijk. Ze zal zich niet gauw vervelen!

Ons sociaal leven

Op de drie weken, en natuurlijk ook daarvoor toen we op ‘vakantie’ of ‘prospectie’ kwamen in de regio hebben we al heel wat contacten opgebouwd. Er wonen hier veel “expats” in de regio. Heel veel buitenlanders. Voornamelijk Britten, maar ook Duitsers, Nederlanders,… en één koppel andere Vlamingen. Het klikt wel met Gitte en Johan!

Onze buren zijn Nederlanders. Af en toe doen we een babbeltje in de tuin met Frans.

Els ging naar de yogales en ontmoette daar een fijne Britse dame, Linda. Gisteravond hebben we met onze mannen erbij een avondje iets gaan drinken.

Er bestaat een groep – Parea Sti Mani – die wekelijks (niet in de zomer) wandelingen organiseert hier in de regio. Bart ging mee vorig weekend, en ook hier kwamen weer contacten uit van mensen die we later nog willen ontmoeten.

Voorlopig gaat alles goed dus. Rozengeur en maneschijn. Maar vooral genieten van de zon en het licht!

Na een lange droom- en voorbereidingstijd is het moment daar. Het eerste vertrek naar Griekenland. We zijn intussen 2 weken verder, maar nog even deze terugblik op de reis.

We vertrekken in stukjes. Nu voor een maand, en half januari een grotere verhuis. Dat betekent nu met de auto naar Griekenland, en spullen mee voor de eerste weken.

We hebben een nogal ingewikkeld programma waarbij Bart eerst alleen met de auto reed, bagage afzette, en dan op zakenreis vertrok, en waarbij Els een week later met het vliegtuig kwam. Uiteindelijk zagen we elkaar donderdag 24/11 in Athene en reden we samen naar Agios Nikolaos om vanaf vrijdag 25/11 de huur van ons nieuwe huis te beginnen.

De road trip vanuit België: 1400km naar Ancona, met tussendoor een overnachting in Como, een prachtige 24u ferry tocht naar Patras, en een laatste 3 ¾  uur naar Agios Nikolaos. Foto’s onderaan.

En ik (Els) bleef achter in België…. Nog een weekje en dan kan ik ook vertrekken.

Ik hoor al weken aan een stuk van verschillende mensen: “Spannend hé?”. En dan denk, en zeg ik ook, “bah…. Echt spannend niet, zo voel ik dat niet. Wel uitkijken naar”. Maar ondertussen vond ik het toch een beetje spannend.  Het was leuk om Barts trip te kunnen volgen met Whatsapp en Instagram. Ik was blij dat het vlot verlopen is.

Mijn week hier bestaat uit : kinébeurten, opruimen en uitsorteren (wat nu al gebeurd is, is minder werk in december/januari) én lijstjes maken. Een lijstje wat mee moet in mijn handbagage woensdag. Een lijstje wat ik zal kopen in Ikea, donderdag. Een lijstje wat mee moet in de auto in januari. Een lijstje van wat ik aan Bart moet vragen als ik hem terug zie. Een lijstje met vragen voor de verhuurders in verband met ons nieuwe huis.

En het meest verrassende van deze week? Ik kreeg een aanvraag om op de kerstmarkt van Stoupa te staan! Op 11 december. Een kerstmarkt waar allerlei creatievelingen hun dingen verkopen ten voordele van “charity”, een goed doel. En twee dagen later de vraag of ik daar ook een kinderworkshop wil begeleiden ? Zo zie je maar…. Het leven gaat voort…. Op een andere plaats. Ik kijk ernaar uit!